جدال بر سر انتصابات در اردبیل

در روزهای اخیر، فضای سیاسی و رسانه‌ای استان اردبیل صحنه‌ی یک جدال علنی میان برخی چهره‌های حزبی اصلاح‌طلب، نمایندگان مجلس و مسئولان اجرایی بوده است. این ماجرا از یک اتهام صریح از سوی یکی از اعضای جبهه اصلاحات استان آغاز شد، اما به سرعت به مجموعه‌ای از افشاگری‌ها، واکنش‌ها و دفاعیات گسترده بدل شد که هر یک ابعاد تازه‌ای از تقابل دیرینه جریان‌ها در استان را آشکار می‌کند.

آغاز طوفان: حمله مستقیم به نمایندگان

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی شیوا بیان٫ حجت‌الاسلام محمدباقر فلسفی، فعال سیاسی اصلاح‌طلب و عضو جبهه اصلاحات استان اردبیل، با انتشار اظهاراتی صریح، نمایندگان مجلس استان را مانع اصلی تغییر مدیران اجرایی دانست. او با استناد به بیانات رهبری درباره پرهیز نمایندگان از دخالت در انتصابات، گفت برخی از آنان با رویکرد جناحی و باندی، مانع تحقق وعده‌های دولت شده‌اند و این موضوع نارضایتی حامیان دکتر پزشکیان را به همراه داشته است.

این سخنان، با وجود لحن انتقادی، فاقد نام یا مستندات مشخص بود؛ اما کافی بود تا موجی از واکنش‌های متقابل در رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی به راه افتد.

پاسخ‌ها و افشاگری‌ها: وقتی نقش‌ها عوض می‌شود

در پاسخ، برخی کاربران و فعالان رسانه‌ای تصویر دیدار خصوصی حجت‌الاسلام فلسفی با ناصر عبداللهیان، مدیرعامل در حال انتصاب شرکت برق استان اردبیل را منتشر کردند و پرسیدند: «اگر دخالت نمایندگان نکوهیده است، حضور فعالان حزبی در کنار مدیران در حال انتصاب چگونه توجیه می‌شود؟» این افشاگری، ادعای بی‌طرفی فلسفی و جبهه اصلاحات را با چالش مواجه کرد.

مطالبه‌گری ساختارمند: دفاع از جایگاه نمایندگان

در ادامه، نامه‌ای تحلیلی خطاب به رئیس مجمع نمایندگان استان منتشر شد. این نامه، ضمن دفاع از جایگاه قانونی نمایندگان، خواستار شفاف‌سازی از سوی استاندار اردبیل در خصوص اظهارات فلسفی شد. تأکید این نامه بر لزوم بررسی صحت ادعاها و جلوگیری از بی‌پاسخ ماندن حملات رسانه‌ای بود.

صدای اصول‌گرایان: دعوت به آرامش، حمایت از استاندار

در واکنشی دیگر، حجت‌الاسلام جعفر ادیب‌نژاد، رئیس جبهه ایستادگی استان اردبیل، با موضعی آرام‌تر اما معنادار وارد میدان شد. او ضمن حمایت از عملکرد استاندار امامی‌یگانه، دخالت محدود و مشورتی نمایندگان در روند انتصابات را امری طبیعی دانست و در عین حال از فعالان حزبی خواست از ایجاد تشویش در افکار عمومی بپرهیزند.

تحلیل نهایی: اختلاف کهنه، در لباسی تازه

آنچه از این سلسله رخدادها برداشت می‌شود، چیزی فراتر از یک نزاع سطحی بر سر یک یا چند انتصاب است. این جدال، انعکاس یک گسست سیاسی و رقابت دیرینه بر سر مرجعیت سیاسی در استان اردبیل است: اینکه چه کسی حق دارد در سرنوشت مدیریتی استان نقش‌آفرین باشد؟ نمایندگان؟ استاندار؟ یا چهره‌های حزبی؟

در حالی که استان با مسائل عمیقی چون محرومیت زیرساختی، مهاجرت نخبگان، بیکاری و سرمایه‌گریزی مواجه است، این‌گونه درگیری‌ها نه‌تنها مشکلی را حل نمی‌کنند، بلکه مسیر توسعه را نیز مسدود می‌سازند.

مردم اردبیل، بیش از آنکه نگران پست‌های مدیریتی باشند، نگران آینده فرزندانشان هستند. زمان آن رسیده که نخبگان سیاسی به جای جدال بر سر قدرت، برای هم‌افزایی واقعی در مسیر پیشرفت استان، آستین بالا بزنند.