«قلم به دست بودن یا قلم به مزد بودن، مسئله این است»
- شناسه خبر: 4758
- تاریخ و زمان ارسال: ۱ دی ۱۴۰۰ ساعت ۱۰:۰۵
- بازدید : 610 بازدید
- نویسنده: مدیر سایت
شیوابیان-یادداشت -محسن سجودی علی بابالو
مدت زمانی ست که درک کرده ام نوشتن در منطقه ای که جز اندک شماره از مسئولینش، بقیه دنبال تحسین، تملق، چاپلوسی و نوکری اصحاب رسانه هستند، کار طاقت فرسایی ست.
وقتی مسئولی را نقد میکنیم، و آن نقد به حسادت و دشمنی تعبیر می شود، مسلماً نوشتن راحت نیست.
رسانه و قلمِ سالم وظیفه اش، آگاهی رساندن و نشان دادن چهرهٔ واقعی اتفاقات جامعه ست، نه باب میل فلان مسئول نوشتن و سپس برایش فاکتور فرستادن!!
یک رسانهٔ اصیل و یک قلمِ سالم خط مقدمش، بیان تخلفات، رانتها و اختلاسهاست، نه اینکه مراقب باشد مسئول موردنظرش (فاکتورپردازش) توسط سایر رسانه ها نقد نشود، نه اینکه آنقدر طبق دستور فلان سازمان و فلان رئیس بنویسد که امر بر بقیه مشتبه شود که این رسانه در واقع روابط عمومی فلان سازمان است!!
بعد از آزادی بیان، انتخابات، و حقوق بشر، رسانه رکن چهارم دموکراسی ست و در واقع پلی بین حاکمیت و مردم محسوب می شود، اینکه رسانه ای فقط به قصد حمایت تام و تمام از فلان مسئول عمل کند، و از وظیفه اصلی خود یعنی آگاهى دادن و اطلاع رسانی به شهروندان، از ابعاد مختلف قضایاى سیاسى، اجتماعى، فرهنگی، اقتصادى و امثالهم دور شود و بخواهد بنابر مصلحت آقای… ، جامعه در جریان بخشی از اخبار قرار نگیرد، در واقع خیانتی ست که آن رسانه به مردم جامعه اش می کند.
این وظیفهٔ هر نویسنده و رسانه ای ست که عملکرد ادارات و شورای شهر و روستا، دهیاری یا شهرداری، فرمانداری، امام جمعه، نماینده و الخ را بررسی کند، در کمال صداقت از آن خبر یا مطلب تهیه کند، به مردم ارائه دهد، متولیان ادارهٔ امور هم که مورد نقد رسانه و فعالین اجتماعی قرار میگیرند، با استفاده از همین انتقادات سازنده میتوانند فعالیتهایشان را بررسی کرده و در راستای بهبود آنها عمل کنند، نه اینکه با تهدید و ارعاب نویسنده، رسانه رکن رکین دموکراسی را از ادامه روند بازدارند.
اما یک نصیحت دوستانه برای قلم به مزدان:
دوستان عزیز! همشهریانِ جان! شما مدح و ثنایتان را بنویسید، فاکتورتان را هم بفرستید، نانتان را هم دربیاورید! ما هم چیزی نمیگوییم..
اما لطفاً اجازه بدهید من و امثال من هم نقد بدون فاکتورمان را بنویسیم، جوی ایجاد نکنید که امثال من بعنوان یک فعال رسانه ای، برای نوشته مان دست به قیچی شویم و آنقدر مطلبمان را جرح و تعدیل کنیم تا برای رسانه ای که پخشش میکند حاشیه ای امن ایجاد شود!
“چاپلوسان سخنچین را ز درگه دور دار
چاپلوسی خرمن آزادگی را اخگر است”