آیا زندان پاریس، توان نگهداری «پاول دوروف»را در خود دارد؟

یادداشت/مالک رضایی: پاول دوروف،‌ نابغه چند ملیتی روس تبار، که با گذشت ۱۰ سال از راه اندازی پیام رسان تلگرام، اکنون بالغ بر یک میلیارد کاربر را در سطح جهان در چرخش پیامهای خود دارد، سه روز پیش، در یکی از فرودگاه‌های پاریس، توسط پلیس فرانسه دستگیر و روانه ی زندان شد .‌

اتهام او عدم  همکاری وی با سیستم قضایی فرانسه، عنوان شده است.

اما آیا این تمام ماجراست؟

به رغم دارا بودن تابعیت فرانسوی دوروف،  به نظر می رسد که حاکمیت ملی فرانسه با این اقدام به رویارویی با یک پدیده ی فراملی و فراحاکمیتی رفته است.

در حالیکه “دوروف” مدعیست که چیزی برای پنهان کردن ندارد. دولت فرانسه او را با اتهاماتی از قبیل قاچاق مواد مخدر، پولشویی و به نمایش گذاشتن تصاویر مستهجن و ..در تلگرام، مواجه ساخته است و این در حالیست که چنین باگهایی در سایر اپلیکشنها و پیام رسانهای حوزه ی فیس بوک هم کم نیستند.

شاید در این میان، شدت  عمل دولت فرانسه و روسیه و …را با تلگرام ، بتوان درخشم حاکمیتهای ملی جهان از کثرت و فراوانی کاربرانی در آن اپلیکشن دانست که تعداد آنها به تنهایی ۱۵ برابر جمعیت فرانسه و یک ونیم برابر کل جمعیت اروپا است.

تلگرام، اکنون به پر کاربرترین و پر کاربردترین اپلیکیشن رسانه ای جهان تبدیل شده است و از این جهت حاکمیت های رسانه های ملی را حتی در مدرنترین و دموکراتیک ترین کشورها با چالش‌های جدی مواجه ساخته است.

با این تعداد عظیم کاربران تلگرام، پر واضح است که حوزه های تحت پوشش کثیری از رسانه های ملی جهان، اکنون به تسخیر تلگرام در آمده است.

حاکمیتهای ملی در مقابل چنین پدیده ی نوظهور رسانه ای دچار چنان سرگیجه و چالشی شده اند که از دموکراتیک کشورها نظیر فرانسه تا بسته ترین نظام‌های سیاسی نظیر روسیه، در مقابله با آن، اقدامات و شدت عمل مشابهی را در دستور کار قرار داده اند. ایمانوئل مکرون فرانسه در مقابله با تلگرام همان رفتاری را دارد که ولادیمیر پوتین در روسیه داشت.

 

گویی پدیده های نوظهوری مانند تلگرام در عصر جدید، حاکمیت ها را با هر ایسمی از لیبرالیسم تا کمونیسم و کنسرواتیسم و دیسپوتیسم‌ و … به یک رفتار مشابه و همگون و همسان در مقابل خود وادار ساخته است.

طوریکه گویی اکنون همه ی آنها با دشمن مشترکی بنام عصر دیجیتال و گلوبالیزیشن و دهکده ی جهانی مواجه گشته اند تا به وضوح ببینند، علاوه بر آنها حکمرانهای دیگری نیز در جهان ظهور کرده است که ای بسا تمامی ساز و کارهای حکمرانی شان در یک کیف دستی جای می گیرد و موقع دستگیری اش هم با خونسردی می گوید من چیزی برای پنهان کردن ندارم و بر آن اضافه می کند که  تمدن فراصنعتی و عصر دیجیتال راه خود را خواهد رفت و این دردها و  نگرانی های  شما فقط درد ناله های رو به  احتضار یک تمدن کهنه و درد زایمان یک تمدن جدید است.

آیا در این رویارویی ها از گلادیاتورها ی حاکمیتی قرن بیستمی چه کاری ساخته است؟

اگر چه هنوز زوایای موضوع دستگیری دوروف ، بطور کامل روشن نگشته است اما باز، این  ساز و کارها و تکنولوژی تمدن جدید رسانه ای خواهد بود که پرده از راز این دستگیری بر خواهد گرفت و قواره گی ها و ناقواره گی های همه را بوضوح  نشان خواهد داد چرا که به قول حافظ، این شوخ سر بریده، بند زبان ندارد .

رسانه های نوین، سالهاست که ذهن و فکر بسیاری از حاکمیتها را از مسکو  تا پاریس و لندن و واشنگتن و … به خود مشغول داشته است و در اندک مدتی چنان برهمه ابعاد زندگی تأثیر گذاشته است،که از رفتارهای فردی تا رفتار حاکمیت ها هیچ کدام از تاثیر بی چون و چرای آن مصون نمانده اند.

این پدیده های نوظهور از مرز سیاستهای حاکمیتی عبور کرده و در فراسوی مرزهای ملی، سبک زندگی و خلقیات انسانها را تحت تأثیر خود قرار داده است.

به قول «جیمز روزنا» این پدیده ها، فرایندهایی مرزگشا و بلکه فرا روایت عصر ما هستند که به نظر می رسد فراتر از اراده و تمایل حاکمیتها هم تولد یافته اند و سریع تر از توانایی سازگاری آنها به مسیر پرشتاب خود ادامه می دهند.

شاید وقتی که «مک لوهان» اولین متفکر مفهوم جهانی شدن رسانه ها در سال 1970 کتاب خود را با نام «دهکده جهانی» منتشر می کرد، خود نیز چنین شتاب و سرعت و قدرتی را برای مسیر آن پیش بینی نمی کرد.

 

همو بود که نوشت زمانی فرا خواهد رسید که تلویزیون به یک غول خجالتی و ساکت در گوشه های منازل، و رادیو به یک طبل قبیله ای تبدیل خواهد شد و جای آنها را رسانه های دیگری خواهد گرفت .

اکنون یکی از آن رسانه ها، تلگرام است و بعید به نظر می رسد که زندان فرانسه، توان نگهداری طولانی مدت خالق و نابغه ی آنرا در خود داشته باشد.

انتهای پیام/