رشید ورزش اردبیل

شیوابیان-یادداشت-سید امین موسوی

فکر نمی کردم زمانی برسد( آن هم بعد۲ سال از آشنایی مان) ، در فراق دوست عزیزم رشید عبدالحسینی ، مطلب و یادداشت بنویسم. بشدت برایم سنگین و غم انگیز است. در حالی این مطلب را می نویسم که هنوز باور نکردم  چه اتفاقی افتاد که رشید در عرض یک سال بیماری سخت گرفت به همین سرعت برق و باد از میان ما رفت. هنوز در بهت سنگینی هستم  و  برایم قابل هضم نیست . تا همین اواخر فکر می کردم که رشید دوباره حالش بهتر شده و پیش ما برمی گردد اما  بهرحال تقدیر الهی به این شکل رقم خورد و یکی از دوستان عزیز در حوزه رسانه را از دست دادم . از زمانی که رشید را شناختم، متوجه شدم رشید زمانی یک ورزشکار رزمی و کونگ فو کار بوده و علاقه وافری به نوشتن از ورزش و این حوزه دارد. از این که با کسی مثل رشید در حوزه ورزشی نویسی آشنا شده بودم ، خوشحال بودم . خوشحال بودم که به تعداد کم و محدود ورزشی نویسان شهرمان ، رشید نیز اضافه شده و به جمع ما ملحق شده است.

شخصیت منحصربفرد

در تمام این مدت کوتاه ، انگار رشید را سالیان درازی بودکه میشناختم . بعضی از اخلاق و رفتار رشید در مدت کم ، من را جذب خودش کرد. با رشید هر روز یک تماس تلفنی داشتم و در مورد سوژه های روز ورزش اردبیل صحبت می کردیم . رشید علاوه بر اینکه یک انسان مودب و متینی بود ، چهره بشاش و خندانی هم داشت و  بندرت در مورد موضوعی که اطلاعی نداشت صحبت می کرد. از رشید می توان نمونه انسان هایی نام برد که پشتکار و تلاش فراوانی در کار و هدفشان را دارا هستند. در ایام بیماری همچنان از من پیگیر موضوعات و اخبار روز ورزش استان بود و همچنان در مجموعه رسانه ای خودش ، با وضعیت بیماری به کارش ادامه می داد.

جشن تولد غم انگیز

به اتفاق دوستان قرار شد که رشید را در روز تولدش (14 تیر) در بیمارستان سورپرایز کنیم . پیشش رفتیم اما رشید به نسبت 3 روز قبل که به دیدنش رفته بودم ، اوضاعش نامساعدتر بود . اما آخرین شمع تولدش را فوت کرد و دیگر نتوانست صحبت کند. شب روز تولدش ، با همه ما وداع کرد و از میان ما پرکشید.

رشید ورزش اردبیل را نمی توان فراموش کرد و فراموش نخواهد شد