رویارویی استیصال با توهم

شیوا بیان- هر نظر و نگاه و دیدگاهی که به آمریکا داشته باشیم، باید پذیرفت که یک کشور تاثیر گذار جهانی است که وقایع زیادی را در جهان رقم زده است و از جنگ جهانی دوم تا مدیریت جنگ سرد و تقسیم جهان به بلوک شرق و غرب و … نقش آفرین درجه اول بوده است.

دپارتمان‌های علم سیاست در تمام نقاط جهان طوعا اوکرها، ناچار از مطالعه و شناخت دقیق ماهیت سیاستها و رویکرد این کشور هستند.

اما همه این رویکردها هر چهار سال یکبار با یک نگاه منافع نگر و با مکانیسمی به نام انتخابات تنظیم می شود که چه بسا در اغلب ادوار نتایج آن به گونه ای رقم می خورد ،تا بداند مومن و گبر و یهود ،کاندر آن صندوق ،جز لعنت نبود.

جامعه ای متکثر با کثرتی از خرده فرهنگها در درون وحدتی بنام ایالات متحد، همه جور رویارویی ها در خود دارد و از تقابل نژادپرستان تا عدالتخواهان نژادی ،رنگین پوستان و سفید پوستان ،خدا باوران و خدا ناباوران ،خانواده گرایان و برهم زنندگان بنیانهای خانواده ،کنسرواتیوها و برهم زنندگان وضع موجود ،مسیحیان افراطی و مسامحه گران مذهبی ،مهاجرین و امریکای سفید و …با آلیاژی از رفتارها ی گوناگون و خرده فرهنگها در آنجا ظهور و بروز دارند.اما در هر صورت این انتخابات است که رویکردها را تعیین می کند و با قدرت لویاتانی که این کشور از آن برخوردار است ،بیش از آنکه از جهان تاثیر بپذیرد بر آن تاثیر می گدارد.

با توجه به سیستم پریزیدانسیونی این کشور،بالاترین هیجانها و تنشهای انتخاباتی در انتخابات ریاست جمهوری ،بیش از سایر انتخاباتش رخ می نماید و از همان نظر هم رفتار و سکنات تمام بازیگران انتخاباتی آن در جهت دهی به رفتارهای انتخاباتی امریکا ،نقشی تعیین کننده پیدا می کنند.

خروجی انتخاباتش مشخص می کند که گاهی در مقابل جهان با دستان مخملی و چماقی پنهان سخن بگویند و یا با کمال عریانی و برهنگی به دنیا چنگ و دندان نشان دهند.

گاهی با ادبیات نرم اوباما بگویند “ما پلیس جهان نیستیم” و گاهی هم مانند ترامپ و بوش بگویند:
” ما همه کاره جهان هستیم و در این همه کاره گی حتی از اروپا هم نظر نمی خواهیم .آنجا اروپای کهنه است و ما اروپای نو تعریف خواهیم کرد “.

اما برای اینکه دنیا بداند با چه ادبیاتی سر و کار دارد،سیب انتخابات در آسمان امریکا،هر چهار سال یکبار، هزار چرخ می خورد تا بر کدام رو به زمین افتد و به کدام ادبیات اجازه خودنمایی بدهد.
و آنوقت دنیا می ماند و آن ادبیات که باید به مدت چهارسال در جهان،تعاملها و تقابلها با آن شکل گیرد و اجتناب ناپذیر گردد .چر که امریکا ،بورکینافاسو،گینه بیسائو، برمه و مالدیو نیست که بتوان نادیده اش گرفت و حتی چین و اروپا و روسیه هم نیست .امریکا است با تسلط بر بیش از 25 درصد ثروت جهان و قدرت کنترل بیش از 50 درصد ثروت آن که اقصی نقاط عالم در چنگ او و نیرنگ اوست …

اما آنچه امروز در آنجا مشاهده می شود دوقطبی شدن تمام عیار این جامعه متکثر ،لیکن واحد است که عوامل متعددی در آن دخیل بوده و در راس آن سیاستهای افراطی دونالد ترامپ با تمام توان بر آتش آن دمیده است.

این نمود دو قطبی به شکل کاملا عریان در اولین مناظره انتخاباتی بایدن و ترامپ، در ساعت 8 شب سه شنبه به وقت امریکا و 4.5 بامداد چهارشنبه به وقت تهران ،در ماراتون نود دقیقه ای مشاهده شد و با مبادله کلمات و عباراتی که حتی مجری توانمند و با تجربه ای مانند “کریس والاس” را هم مستاصل و درمانده کرد به اوج خود رسید.

عباراتی مانند “خفه شو دلقک ،دروغگو ،مالیات گریز دزد ،بی هوش احمق ،دزد رشوه گیر ،سرسپرده پوتین ، عامل روسیه ،جیره خوار و …”چیزی نبود که مشابه آن در هیچکدام از ادوار انتخاباتی امریکا مشاهده شده بود.

به وضوح دیده شد که امریکا در اقیانوسی از فضای دوقطبی و با تندترین ادبیات ،گرفتار شده است که انتخاباتی متفاوت از همه ادوار گذشته را برای آن کشور رقم خواهد زد و بسیاری از نورمها در آن شکسته خواهد شد.

امروز ترامپ،در صدد شکستن تمام نورم‌هایی است که نظام سیاسی و انتخاباتی امریکا ولو در ظاهر به آن خو کرده بود.

تداوم ترامپ در کاخ سفید تداوم این نورم شکنی ها با توهمی بیش از گذشته خواهد بود و آمدن بایدن شاید تا حدودی آب رفته و آبروی رفته را به جوی امریکا باز گرداند.

اما هر کدام از بازیگران مناظره دیشب که برنده انتخابات شوند فعلا با یک نگاه نسبی ،برنده مناظره دیشب “جو بایدن “بود.با این توضیح که مستاصلی پیر به رویارویی با متوهمی پیر آمده بود.

یادداشت مالک رضایی