فقدان وفاق و نبود برنامه، آفت بزرگ شورای شهر

ابقا یا عزل شهردار، کلید واژه هایی می باشند که برخی از اعضای شورا به جامعه تزریق می کنند. بدیهی است انتخاب یک شهردار توانمند، وظیفه سترگی بر دوش اعضای شورا است، لیکن اگر انعکاس رفتاری شورا ، مشخصاً به همین یک مورد ختم شود، می توان ادعا کرد که این شورا دچار اضمحلال تئوریک شده است.

در این مقام قصد نداریم مطلبی را نفیاً یا اثباتاً در مورد شهردار بیان کنیم ؛ بلکه روی سخن مان تحلیل جوهره ی ایدولوژیک شورا می باشد . شهردار ، نیک یا بد هر چه باشد حاصل خرد همین شورا بوده و این میزان جدال برای ماندن و رفتنش، به طور حتم آسیب های جدی را متوجه سیستم مدیریت شهری می کند.

اگر مدیریت در شورا را یک مثلث تصور کنیم، تنها یک ضلع این مثلث می تواند اهرم نظارتی و فشار بر شهردار باشد ، برنامه ریزی و ترسیم فرآیند اجرای آن برنامه ها اضلاع دیگر این مثلث بوده و مستقیماً باید در ساختارهای فکری شورا جریان داشته باشد.

کفه ی رفتارهای شورا به صورت کاملا مشهودی بر حول محور شهردار سنگینی می کند و این مورد عملاً هیچ گونه بازتاب عملیاتی برای مردم نداشته است. جز آنکه، خروجی تجربه استیضاح بد موقع شهردار در سال ۹۵ موجب گشت تا پل قدس را امکان تکمیلش ، حدودا با ۵۰ میلیارد وجود داشت اکنون با ۱۵۰ میلیارد هم به سر منزل مقصود نمی رسد .

شورای شهر بایستی در پاسخ به این سوال مردم آماده شود که چگونه ممکن است، نتوانستند برنامه ای را به غیر از ایجاد حواشی برای شهردار به جامعه القا کنند.

اگر شهردار ناکارآمد است و نمی توانند برکنارش کنند، این یعنی وفاقی در شورا موجود نیست . اما اگر شهردار کارآمد است و شورا در پی حاشیه سازی ، پس شورا از بی برنامگی رنج می برد که این نیز خسران بزرگی محسوب می شود.

مردم به نیکی پیگیر هستند که اعضای شورا، سیاست گذاری هایشان را به چه طریقی پیش برده و از چه روش هایی برای استخراج دغدغه های عمومی بهره جسته اند؟

چرخه زندگی ، حمل و نقل شهری ، توجه به توسعه متوازن ، اوضاع زیست محیطی و ده ها انتظارات دیگر ، جزو مطالبات حاشیه شهر می باشد اما دریغ از نیم نگاهی توسط شورا ! قصد ایجاد دو قطبی حاشیه و مرکز شهر را نداریم چرا که مطالبات و دغدغه های دردناکی نیز در مرکز شهر وجود دارد که در غفلت شورا به ورطه فراموشی سپرده شده است چرا که همچنان مشغول نزاع برای حفظ یا حذف شهردار می باشند . اما یقیناً مردم در این فضا بهترین قضاوت را دارند.

این سلسله ادامه دارد ‌…

یادداشت: بهنام توکلی