ما،زبان آذری و چندین مساله بنیادین
- شناسه خبر: 6092
- تاریخ و زمان ارسال: ۷ بهمن ۱۴۰۰ ساعت ۱۳:۱۲
- بازدید : 449 بازدید
- نویسنده: مدیر سایت
شیوابیان۱-انگیزه نگارش این نوشتار، انتخاب این کمترین بنده خدا به عنوان “دبیر علمی نشست علمی، تخصصی روز آذری های مسلمان جهان” در دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل می باشد که در آن پنج سخنران به ارائه مقالات و دیدگاه های خود پرداختند.
۲-یکی از ارزشمندترین دارایی های مردم هر شهر و کشور، زبانی است که به آن زبان مادری می گویند. زبان در واقع مجموعه ای از نشانه های قراردادی است که در امتداد یک بعد برای انتقال پیام از آن استفاده می شود.
۳-زبان هر ملتی در واقع هویت آن ملت است و حفظ آن زبان با تمام خصوصیات، گویش ها و لهجه ها در واقع حفظ تمام سنت ها و ارزش های دیرین یک ملت محسوب می شود و پاسداشت و صیانت از آن، از رسالت های یک نظام سیاسی می باشد.
۴-زبان آذری زبانی شکرین، به غایت زیبا، دلنشین، اصیل و قاعده مند است که ریشه ای هزاران ساله دارد و می توان گفت که از حدود ۷ هزار سال پیش این زبان جایگاه ویژه ای در تمدن این مرز و بوم داشته اشت.
۵-برای استمرار هر زبانی، زایایی آن زبان در خلق واژه های جدید، توسط زبان شناسان و فرهنگستان ها و مراکز آکادمیک، امری ضروری می نماید.
۶-در سالیان گذشته، این زبان زیبا، از سه زاویه آسیب دیده است. فهم نادرست برخی شوونیست ها و احساس دوتقابل این زبان با وحدت و هویت ملی، باعث کم رنگ دیده شدن این زبان در اعتلای نام ایران و در نتیجه دلخوری مردمان این سرزمین از حاکمیت گردیده است.
۷-آسیب دیدن این زبان، حتی از جانب برخی پان ترکیست ها و موضع گیری های آن ها هم رخ داده است که باعث اتخاذ تدابیر بسیار سلبی گردیده و ابزاری برای بی اعتنایی به این زبان فاخر را فراهم نموده است.
۸-این امر، نه تنها برای زبان ترکی، بلکه برای دیگر زبان ها نیز تسری یافته است و مردمان دیار کرد، لر، بلوچ، ترکمن، عرب و … احساس خوشایندی از برنامه های اعمالی در صیانت و پاسداشت زبان خود ندارند.
۹-از سوی دیگر، برخی شانتاژهای دول دیگر و فضای رسانه ای ایجاد شده به دوگانگی تقابل زبان های اصیل ایرانی با زبان فارسی دامن زده است.
۱۰- یکی از راه های پاسداشت آداب و رسوم هر ملتی، احترام به تراث معنوی آن ملت در دل تاریخ می باشد و یکی از مولفه های قوام بخش انسجام هر ملتی، بهره گیری از دست آوردهای خود در این مسیر می باشد.
۱۱- در فضای آشفته اقتصادی کشور، تغافل از مساله فرهنگ و زبان، خسران های بسیاری بر کشور تحمیل می نماید. بنابراین، بازاندیشی در حوزه فرهنگ و حل تعارضات بنیادین آن، امری واجب می باشد. تغافل از این ساحت، کشور را دچار بحران های عمیق دیگری خواهد نمود.
۱۲-فرهنگ شناسان و سیاست پژوهان ایرانی باید از این فرصت بی نظیر تاریخی و از این ظرفیت بزرگ در استحکام پازل ایران زمین، نهایت مداقه را در تقویت وحدت ملی به کار بگیرند.
۱۳- تقویت زبان آذری و احترام به آن را باید در برنامه های نهاد های عمومی کشور، جای داد. نهاد تعلیم و تربیت، مراکز آموزش عالی، رسانه های مکتوب و نوشتاری در این زمینه نقشی بی بدیل دارند.
۱۴- در هزاره اضمحلال خرده فرهنگ ها در عصر جهانی شدن، نقش صدا و سیما در پاسداشت این زبان بسیار پر رنگ می نماید؛ در غیر این صورت، با کوچک ترین اشتباهی، نوک اتهام ها در بی اعتنایی به زبان شیرین آذری، متوجه این مجموعه خواهد گردید.
شما چگونه می اندیشید؟